Και τι είναι η Αναγέννηση; Μα τι άλλο εκτός από το να ξαναγράψουμε τους μύθους μας και να ξαναερμηνεύσουμε τις αλληγορίες μας. Λειτουργίες που δεν μπορούν να ευοδωθούν με έναν στρατό μαυροφόρων πάνω από το κεφάλι μας. Για να τους ξεφορτωθούμε αρκεί να τους στερήσουμε την πηγή της δύναμής τους, ρίχνοντας φως στα πανάρχαιά τους ψέματα. Την ιστορικότητα του Χριστού, την εσχατολογική ανάσταση των σωμάτων, την αιώνια κόλαση/ τιμωρία μιας στιγμιαίας απειθαρχίας και μερικές ακόμη ανυπόστατες τερατολογίες. Αν γίνουν αυτά δεν θα τολμούν πλέον να έχουν λόγο για την κοινωνική, οικογενειακή και σεξουαλική μας ζωή και μοιραία θα καταστούν άχρηστοι σ’ αυτούς που εδώ και αιώνες χρησίμευαν σαν εργαλείο άσκησης τρόμου και καταπίεσης.

Οι νυχτερινοί να φεύγουν, αλλάζουμε βάρδια. Δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι καινούργιοι. Το πρόβλημά μας δεν είναι αυτοί. Είναι το μικρό δημιουργικό κενό, ο μετεωρισμός ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, είναι αυτό που, εν τέλει, πυροδοτεί την θρυαλλίδα της Ιστορίας.

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Μια ύστερη αντίδραση.


Κάμποσα χρόνια μετά στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ της Βέροιας είδα ένα κείμενο αρκετά μεγάλο, κοντά 2000 λέξεις θα ήταν, όπου κάποιος γνωστός μου ασκούσε Χριστιανική Απολογητική.

Μέσα σ’ όλα είχε και μια αναφορά σε κάποιο από τα προηγούμενα κείμενα που είχα δημοσιεύσει στην ίδια εφημερίδα και αφορούσαν την Ιστορικότητα του Ιησού Χριστού. Είχε μάλιστα επικαλεσθεί τα λόγια κάποιου Πούμπλιου Λέντουλου.

Απαντήθηκε ως εξής


Publius Lentulus

Στο φύλο της 22 Απριλίου 2009 της εφημερίδας Μακεδονική είδα μια απάντηση σε κείμενα που δημοσίευσα πριν δύο ή τρία χρόνια στην ίδια εφημερίδα.[ii]
Στο κείμενο γινόταν μια αναφορά σε επιστολή κάποιου Πούπλιου Λέντουλου που είχε σταλεί στον Τιβέριο τον πρώτο αιώνα, όπου γινόταν λόγος για κάποιον που έκανε θαύματα στην Ιουδαία του και δεν ήταν άλλος από τον Ιησού Χριστό. Η απάντηση γράφτηκε για να αντικρούσει την άποψή μου, ότι δηλαδή  ο Ιησούς Χριστός ως Ιστορικό πρόσωπο δεν υπήρξε ποτέ. Το πρώτο πράγμα που προσπάθησα να κάνω ήταν να βρω κάποια αναφορά για τον συγκεκριμένο Publio στην on line Καθολική Εγκυκλοπαίδεια. Το λήμμα υπήρχε και η  πρώτη πρώτη του γραμμή μεταφέρεται κατά λέξη.[iii] Publius Lentulus is a fictitious person, said to have been Governor of Judea before Pontius, and to have written the following letter to the Roman Senate: Δηλαδή ο Πούπλιος Λέντουλος είναι ένα μυθιστορηματικό (φτιαχτό) πρόσωπο, που λέγεται ότι υπήρξε διοικητής της Ιουδαίας πριν τον Πιλάτο, και φέρεται να έχει γράψει την ακόλουθη επιστολή στην Ρωμαϊκή σύγκλητο:.. Ορθά κοφτά δηλαδή οι πρώτοι που θα είχαν κάθε συμφέρον να προβάλουν την ορθότητα του ισχυρισμού, τον απέρριψαν. Τόσο έωλος ήταν.
Δεν με ενόχλησε που κάποιος συμπολίτης μου χρησιμοποίησε με τόση ελαφρότητα ένα κείμενο που βρήκε στο INTERNET.  Όντας άθεος από τα 14 μου ένοιωσα πολλές φορές την ανάγκη να προμηθευτώ από μια αυθεντία ένα δίκτυ ασφαλείας, μια παυσίπονη προοπτική ότι υπάρχει κάτι μετά θάνατον. Μια αυθεντία που θα μπορούσε να ήταν ένας άπλυτος ρασοφόρος ή ένας εν χρω κεκαρμένος γκουρού. Ζητούσαν όμως τόσες αποκλειστικότητες που γινόντουσαν σύντομα ύποπτοι. Κάποιοι αρνούνται να τους πάρουν χαμπάρι. Δικαιολογημένα. Από την μια η οδύνη της επικείμενης ανυπαρξίας και από την άλλη η ανάγκη για μια ήσυχη καθημερινότητα σπρώχνουν  σε γρήγορες παραδοχές.
Με ενοχλεί όμως που απαντήθηκα για την Παλαιστίνη του 1ου αιώνα με ένα κείμενο 1500 λέξεων ενώ κανείς δεν καταδέχθηκε να γράψει μερικές αράδες για πρόσφατα δημοσιευμένα κείμενά μου όπου πραγματευόμουν προτάσεις για την Ημαθία του 21ου αιώνα.
Με ενοχλεί που η φανταστική Παλαιστίνη ενός μακρινού παρελθόντος είναι για τους συμπολίτες μου σημαντικότερη από την πραγματική Ημαθία του παρόντος και του μέλλοντος μας. 
Πούπλιος Λέντουλος λοιπόν…


[ii] Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η δύναμη του γραπτού λόγου!!
[iii] http://www.newadvent.org/cathen/09154a.htm, ή Google> Publius Lentulus> το πρώτο αποτέλεσμα της μηχανής αναζήτησης


Ξανάγραψε και τα μάζεψε. Δεν απαντήθηκε άλλο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου