Και τι είναι η Αναγέννηση; Μα τι άλλο εκτός από το να ξαναγράψουμε τους μύθους μας και να ξαναερμηνεύσουμε τις αλληγορίες μας. Λειτουργίες που δεν μπορούν να ευοδωθούν με έναν στρατό μαυροφόρων πάνω από το κεφάλι μας. Για να τους ξεφορτωθούμε αρκεί να τους στερήσουμε την πηγή της δύναμής τους, ρίχνοντας φως στα πανάρχαιά τους ψέματα. Την ιστορικότητα του Χριστού, την εσχατολογική ανάσταση των σωμάτων, την αιώνια κόλαση/ τιμωρία μιας στιγμιαίας απειθαρχίας και μερικές ακόμη ανυπόστατες τερατολογίες. Αν γίνουν αυτά δεν θα τολμούν πλέον να έχουν λόγο για την κοινωνική, οικογενειακή και σεξουαλική μας ζωή και μοιραία θα καταστούν άχρηστοι σ’ αυτούς που εδώ και αιώνες χρησίμευαν σαν εργαλείο άσκησης τρόμου και καταπίεσης.

Οι νυχτερινοί να φεύγουν, αλλάζουμε βάρδια. Δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι καινούργιοι. Το πρόβλημά μας δεν είναι αυτοί. Είναι το μικρό δημιουργικό κενό, ο μετεωρισμός ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, είναι αυτό που, εν τέλει, πυροδοτεί την θρυαλλίδα της Ιστορίας.

Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Έφηβες…


Του Νίκου Β Χατζηευστρατίου

Το λείψανο κι ο μύθος της Παρθενομάρτυρος
Η πρόσφατη φασαρία με το λείψανο της Αγίας Βαρβάρας σε κάποιες άλλες εποχές θα με εκνεύριζε. Όχι τόσο γιατί κάποιοι άνθρωποι που διαχειρίζονται την εξουσία της αυθεντίας τους βγάζουν αξιοσέβαστα ποσά χρημάτων περιφέροντας κάποια λείψανα, αλλά κυρίως γιατί πολύ περισσότεροι απ’ όσους θα φανταζόμουν συνάνθρωποι μου αναθέτουν την παρηγοριά τους σε τόσο χονδροκομμένα και άκομψα ψεύδη. Όμως αυτήν την φορά σκέφτηκα πως θα μπορούσα να διδαχθώ όχι βέβαια αναλύοντας το γιατί τόσοι ταλαίπωροι παραιτούνται της αξιοπρέπειάς τους αλλά από την μορφή του μύθου που μετασχηματίστηκε σε «βίο Αγίου» ή Αγίας εν προκειμένω.
Εξ άλλου τα σύμβολα που περιείχε ο πρωταρχικός μύθος ακόμη και παραμορφωμένα από τις επεμβάσεις του ιερατείου κραυγάζουν εκκωφαντικά.