Και τι είναι η Αναγέννηση; Μα τι άλλο εκτός από το να ξαναγράψουμε τους μύθους μας και να ξαναερμηνεύσουμε τις αλληγορίες μας. Λειτουργίες που δεν μπορούν να ευοδωθούν με έναν στρατό μαυροφόρων πάνω από το κεφάλι μας. Για να τους ξεφορτωθούμε αρκεί να τους στερήσουμε την πηγή της δύναμής τους, ρίχνοντας φως στα πανάρχαιά τους ψέματα. Την ιστορικότητα του Χριστού, την εσχατολογική ανάσταση των σωμάτων, την αιώνια κόλαση/ τιμωρία μιας στιγμιαίας απειθαρχίας και μερικές ακόμη ανυπόστατες τερατολογίες. Αν γίνουν αυτά δεν θα τολμούν πλέον να έχουν λόγο για την κοινωνική, οικογενειακή και σεξουαλική μας ζωή και μοιραία θα καταστούν άχρηστοι σ’ αυτούς που εδώ και αιώνες χρησίμευαν σαν εργαλείο άσκησης τρόμου και καταπίεσης.

Οι νυχτερινοί να φεύγουν, αλλάζουμε βάρδια. Δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι καινούργιοι. Το πρόβλημά μας δεν είναι αυτοί. Είναι το μικρό δημιουργικό κενό, ο μετεωρισμός ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, είναι αυτό που, εν τέλει, πυροδοτεί την θρυαλλίδα της Ιστορίας.

Σάββατο 17 Ιουνίου 2017

Η γλωσσολογική και φιλολογική εξέταση της Φλαβιανής Μαρτυρίας

Αυτόν τον καιρό ασχολούμαι με τους διωγμούς των Χριστιανών από τους Ρωμαίους προσπαθώντας να βρω την πιθανή αλήθεια ανάμεσα στα συναξάρια. Στα διαλείμματα αυτής της ερασιτεχνικής απασχόλησης μετάφρασα το κείμενο της αείμνηστης Acharia S. Το παραθέτω χάριν πληρότητος των επιχειρημάτων που χρησιμοποιεί το κίνημα των μυθιστών το οποίο αυτήν την περίοδο θεωρώ πως με εκφράζει περισσότερο.
 Η γλωσσολογική και φιλολογική εξέταση της Φλαβιανής Μαρτυρίας