Και τι είναι η Αναγέννηση; Μα τι άλλο εκτός από το να ξαναγράψουμε τους μύθους μας και να ξαναερμηνεύσουμε τις αλληγορίες μας. Λειτουργίες που δεν μπορούν να ευοδωθούν με έναν στρατό μαυροφόρων πάνω από το κεφάλι μας. Για να τους ξεφορτωθούμε αρκεί να τους στερήσουμε την πηγή της δύναμής τους, ρίχνοντας φως στα πανάρχαιά τους ψέματα. Την ιστορικότητα του Χριστού, την εσχατολογική ανάσταση των σωμάτων, την αιώνια κόλαση/ τιμωρία μιας στιγμιαίας απειθαρχίας και μερικές ακόμη ανυπόστατες τερατολογίες. Αν γίνουν αυτά δεν θα τολμούν πλέον να έχουν λόγο για την κοινωνική, οικογενειακή και σεξουαλική μας ζωή και μοιραία θα καταστούν άχρηστοι σ’ αυτούς που εδώ και αιώνες χρησίμευαν σαν εργαλείο άσκησης τρόμου και καταπίεσης.

Οι νυχτερινοί να φεύγουν, αλλάζουμε βάρδια. Δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι καινούργιοι. Το πρόβλημά μας δεν είναι αυτοί. Είναι το μικρό δημιουργικό κενό, ο μετεωρισμός ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, είναι αυτό που, εν τέλει, πυροδοτεί την θρυαλλίδα της Ιστορίας.

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Συνεισφορά στα ΙΓ Παύλεια (2007)

Κατ’ αρχήν ξεκαθαρίζω ότι ο τίτλος του κειμένου δεν είναι ειρωνικός. Η συνεισφορά σε κάποιο πνευματικό γεγονός είναι θετική ακόμη και αν εμφανίζεται με διαμετρικά αντίθετες απόψεις από αυτές του συρμού,  με την προϋπόθεση ότι αυτές διατυπώνονται με επιχειρήματα και ευγένεια.
Θεωρώντας λοιπόν ότι δεν έχω χάσει τους καλούς μου τρόπους καταθέτω την φετινή συμμετοχή μου στο θεσμό μέσω ενός άρθρου που βρήκα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ στο site www.jesusneverexisted. com και το μετάφρασα. Για την ακρίβεια, ο ιδιοκτήτης του site ζητούσε μεταφραστές των κειμένων του σε διάφορες γλώσσες. Δήλωσα εθελοντική συμμετοχή  και άρχισα με το  κείμενο που θα δώσω στη δημοσιότητα.
Η προσπάθεια γι’ αυτήν την, έστω ιδιόρρυθμη, συμμετοχή στον θεσμό των Παυλείων άρχισε πέρσι. Τότε στο εισαγωγικό μου κείμενο αφού ξεκαθάρισα ότι μπορώ να αποδείξω ότι Ιστορικός Ιησούς δεν υπήρξε,  διετύπωσα ερωτηματικά για την ιστορικότητα της προσωπικότητας του απόστολου Παύλου. Το κείμενο που είχα δημοσιεύσει ήταν μια μετάφραση ενός σχολιασμού της προς Γαλάτας επιστολής του Παύλου όπου φαινόταν ότι ο Παύλος δεν γνώρισε  ούτε και ήθελε να ξέρει κάποιον Ιησού που έζησε με σάρκα και οστά κάπου στην Παλαιστίνη του 1ου αιώνα. Η εκκλησία ευτυχώς απάντησε και εγώ με την σειρά μου ανταπάντησα.  Η ανταπάντησή μου δεν είδε το φως της δημοσιότητας. Η εισαγωγή, το κείμενο, η απάντηση, η ανταπάντηση καθώς και ένας επίλογος μαζεύτηκαν σε ένα μικρό τεύχος που μοίρασα σε φίλους. Όποιος θέλει αντίγραφο ας μου το ζητήσει.  
Το δημοσίευμα με το οποίο συνεχίζω φέτος αφορά στην προσωπικότητα το Παύλου όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα της Καινής διαθήκης. Σ’ αυτό αναδεικνύεται η αντιφατικότητα των περιγραφών των Πράξεων και των επιστολών, γίνονται παραλληλισμοί με στοιχεία παρμένα από το Ιώσηπο και την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και τέλος διατυπώνεται χωρίς βασανιστική απόδειξη, είναι αλήθεια, μια εκδοχή για την προέλευση των Παύλειων επιστολών και των Πράξεων.
Τελειώνοντας θα ήθελα να δηλώσω ότι με το κείμενο αυτό δεν λύνω το ζωνάρι μου. Ξεκινώ μια συζήτηση με σκοπό να βρω κάποια αλήθεια. Όποιος θέλει να συμμετάσχει ευπρόσδεκτος, όποιος θέλει καβγά,… στο γήπεδο.
ΥΓ Αν δεν πήρες χαμπάρι το link μέσα στοκείμενο πάτα εδώ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου