Και τι είναι η Αναγέννηση; Μα τι άλλο εκτός από το να ξαναγράψουμε τους μύθους μας και να ξαναερμηνεύσουμε τις αλληγορίες μας. Λειτουργίες που δεν μπορούν να ευοδωθούν με έναν στρατό μαυροφόρων πάνω από το κεφάλι μας. Για να τους ξεφορτωθούμε αρκεί να τους στερήσουμε την πηγή της δύναμής τους, ρίχνοντας φως στα πανάρχαιά τους ψέματα. Την ιστορικότητα του Χριστού, την εσχατολογική ανάσταση των σωμάτων, την αιώνια κόλαση/ τιμωρία μιας στιγμιαίας απειθαρχίας και μερικές ακόμη ανυπόστατες τερατολογίες. Αν γίνουν αυτά δεν θα τολμούν πλέον να έχουν λόγο για την κοινωνική, οικογενειακή και σεξουαλική μας ζωή και μοιραία θα καταστούν άχρηστοι σ’ αυτούς που εδώ και αιώνες χρησίμευαν σαν εργαλείο άσκησης τρόμου και καταπίεσης.

Οι νυχτερινοί να φεύγουν, αλλάζουμε βάρδια. Δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι καινούργιοι. Το πρόβλημά μας δεν είναι αυτοί. Είναι το μικρό δημιουργικό κενό, ο μετεωρισμός ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, είναι αυτό που, εν τέλει, πυροδοτεί την θρυαλλίδα της Ιστορίας.

Κυριακή 16 Απριλίου 2017

Αντί εαρινών ευχών

Φέτος δεν είχε ούτε αρνί, ούτε κρασί. Έμεινα, επειδή έτσι με άρεζε, σπίτι. Ανοίγοντας το mail box είδα πως το περιβάλλον της Murdock είχε στείλει ένα απόσπασμα κάποιου βιβλίου της που αφορούσε στο Πάσχα. Σκέφτηκα πως θα ήταν ώριμο να πράξω κατά το εύθραυστό μου πιστεύω, στέλνοντας τις δικές μου ευχές. Μετάφρασα λοιπόν το κείμενο και το δημοσιεύω εδώ. Δεν μπήκα στον κόπο να ζητήσω την άδεια του περιβάλλοντος της αείμνηστης D.M Murdock. Με διαβάζουν τόσο λίγοι άλλωστε.
Ευτυχείς ισημεριακές γιορτές λοιπόν με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον καθένα μας
Για τους ασυνήθιστους φίλους πκχ ή πκη σημαίνει το γνωστό πΧ. 

Ο Μωυσής η Γή της επαγγελίας και το Πάσχα

Της D.M. Murdock