Και τι είναι η Αναγέννηση; Μα τι άλλο εκτός από το να ξαναγράψουμε τους μύθους μας και να ξαναερμηνεύσουμε τις αλληγορίες μας. Λειτουργίες που δεν μπορούν να ευοδωθούν με έναν στρατό μαυροφόρων πάνω από το κεφάλι μας. Για να τους ξεφορτωθούμε αρκεί να τους στερήσουμε την πηγή της δύναμής τους, ρίχνοντας φως στα πανάρχαιά τους ψέματα. Την ιστορικότητα του Χριστού, την εσχατολογική ανάσταση των σωμάτων, την αιώνια κόλαση/ τιμωρία μιας στιγμιαίας απειθαρχίας και μερικές ακόμη ανυπόστατες τερατολογίες. Αν γίνουν αυτά δεν θα τολμούν πλέον να έχουν λόγο για την κοινωνική, οικογενειακή και σεξουαλική μας ζωή και μοιραία θα καταστούν άχρηστοι σ’ αυτούς που εδώ και αιώνες χρησίμευαν σαν εργαλείο άσκησης τρόμου και καταπίεσης.

Οι νυχτερινοί να φεύγουν, αλλάζουμε βάρδια. Δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι καινούργιοι. Το πρόβλημά μας δεν είναι αυτοί. Είναι το μικρό δημιουργικό κενό, ο μετεωρισμός ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, είναι αυτό που, εν τέλει, πυροδοτεί την θρυαλλίδα της Ιστορίας.

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Το ιερόν κάστανον και μερικές ακόμη διδακτικές ιστορίες

Η ιστορία ήταν όντως από αυτές που κάτι τύποι σαν και μένα δεν θα έχαναν με τίποτα. Θα την αντέγραφαν θα την σχολίαζαν θα την λοιδωρούσαν και κυρίως θα ευχόντουσαν μακροημέρευση και ευημερία σ' εκείνον που την έγραψε. Τίποτε όμως απ' όλα αυτά δεν έκανα. Η φάση με ξεπερνούσε όποτε απλά την μεταφέρω. Άκου κει να προσκυνάνε το κάστανο που έβρασε ο Παστ... (θου κύριε φυλακή...)