Ο Χριστός ως μύθος και η Βίβλος απαγορευμένη για 1230 χρόνια.

Για τον Χριστό ως μύθο, δες τα ακόλουθα από μια παγκοσμίου κλάσεως μελετήτρια (με άδεια προς όλους για αντιγραφή)

Η απαγόρευση της ανάγνωσης της Βίβλου επί 1230 χρόνια

Η εκκλησία απαγόρευσε την ανάγνωση της Βίβλου από λαϊκούς. Ποινές περιλαμβάνουσες λιθοβολισμό μέχρι θανάτου ή δια πυράς θάνατο μετά από κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας.

Η ανάγνωση της Βίβλου ήταν απορευμένη για 1230 χρόνια, αρχής γενομένης την1η Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης στα 381 (που την παρακολούθησε ο πάπας Δάμασος).

Μετά τον έλεγχο της Βίβλου, ο Δάμασος (πάπας από 366-364) συνέταξε έναν πίνακα σκληρών θρησκευτικών ποινών και πρόσθετα αναθέματα «σχεδιασμένα για να καθηλώσουν τους περίεργους στην ακτή», η κύρια τάση του κλήρου ήταν να κρατήσει την βίβλο μακριά από τους ανθρώπους και να καταστήσει την Εκκλησιαστική εξουσία τον μόνο κυρίαρχο πάνω στην ζωή και την πίστη.

Η ιδιοκτησία της Βίβλου ήταν ποινικό  αδίκημα.

Το 860, ο πάπας Νικόλαος ο 1^ος, καθισμένος σε κατασκευασμένο για την περίσταση θρόνο στην πλατεία της πόλης, ξεκαθάρισε και επαναδιαβεβαίωσε την απαγόρευση προς όλους τους πολίτες  που εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για την δημόσια ανάγνωση και χρήση της Βίβλου (Παπική βούλα). Το 1073, ο πάπας Γρηγόριος υποστήριξε και επιβεβαίωσε την απαγόρευση και στα 1198, ο πάπας Ιννοκέντιος ο 3^ος δήλωσε πως όποιος πιαστεί να διαβάζει την Βίβλο να λιθοβολείτο μέχρι θανάτου από τους «στρατιώτες του Στρατού της Εκκλησίας» (Εγκυκλοπαίδεια του Diderot, 1759). Στα 1229, η Σύνοδος της Τουλούζης, «μιλώντας με αποστροφή», πέρασε ένα άλλο διάταγμα «το οποίο απαγορεύει αυστηρά τους λαϊκούς από το να έχουν στην κατοχή τους την παλιά και καινή διαθήκη, ή από το να την μεταφράζουν στην καθομιλούμενη». Από τον 14^ο αιώνα, η κατοχή μιας Βίβλου από λαϊκούς ήταν ποινικό αδίκημα και τιμωρητέο με μαστίγωμα, κατάσχεση της κινητής και ακίνητης περιουσίας και δια πυράς θάνατο.

Με τα ήδη χαλκευμένα Χριστιανικά κείμενα κρυμμένα με ασφάλεια από την δημόσια λεπτομερή εξέταση μέσω σειράς διαταγμάτων, οι πάπες προσυπέγραψαν την κατάπνιξη της βίβλου για δώδεκα εκατοντάδες και τριάντα χρόνια, ακριβώς μετά από την Μεταρρύθμιση και την εκτύπωση της μεταφρασμένης Βίβλου από τον Βασιλιά Ιάκωβο Στιούαρτ της Αγγλίας τον Α στα 1611.

Σημείωση του μεταφραστή.: Τα παραπάνω δεν ίσχυσαν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Εδώ δεν υπήρχε ανάγκη επιβολής της Ελληνικής γλώσσας. Αυτή μιλιόνταν πολύ πριν από την έλευση του χριστιανισμού.