Και τι είναι η Αναγέννηση; Μα τι άλλο εκτός από το να ξαναγράψουμε τους μύθους μας και να ξαναερμηνεύσουμε τις αλληγορίες μας. Λειτουργίες που δεν μπορούν να ευοδωθούν με έναν στρατό μαυροφόρων πάνω από το κεφάλι μας. Για να τους ξεφορτωθούμε αρκεί να τους στερήσουμε την πηγή της δύναμής τους, ρίχνοντας φως στα πανάρχαιά τους ψέματα. Την ιστορικότητα του Χριστού, την εσχατολογική ανάσταση των σωμάτων, την αιώνια κόλαση/ τιμωρία μιας στιγμιαίας απειθαρχίας και μερικές ακόμη ανυπόστατες τερατολογίες. Αν γίνουν αυτά δεν θα τολμούν πλέον να έχουν λόγο για την κοινωνική, οικογενειακή και σεξουαλική μας ζωή και μοιραία θα καταστούν άχρηστοι σ’ αυτούς που εδώ και αιώνες χρησίμευαν σαν εργαλείο άσκησης τρόμου και καταπίεσης.

Οι νυχτερινοί να φεύγουν, αλλάζουμε βάρδια. Δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι καινούργιοι. Το πρόβλημά μας δεν είναι αυτοί. Είναι το μικρό δημιουργικό κενό, ο μετεωρισμός ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, είναι αυτό που, εν τέλει, πυροδοτεί την θρυαλλίδα της Ιστορίας.

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Χριστιανικές Δεισιδαιμονίες: Μιά εξήγηση



Πριν μερικές μέρες έφυγε από την πόλη μου η ιερά άκανθος που είχε εκτεθεί για προσκύνημα. Προφανώς οι προσκυνητές έδιναν και ότι είχαν ευχαρίστηση. Δεν προλάβαμε να μείνουμε χωρίς κάτι ιερό και μας έφεραν την αγία ζώνη. Απ’ ότι ξέρω είναι η ζώνη της παναγίας. Και πάλι ότι έχουν ευχαρίστηση δίνουν οι προσκυνητές. Αν ανοίξεις τηλεόραση ή ακούσεις ραδιόφωνο οι εφημερίδες μοιράζουν πλέον βίους αγίων  και αγίων που πρόκειται να ανακηρυχθούν.  Μοιράζουν επίσης απολυτίκια και τέτοια πράματα.  

Τελικά η οπισθοδρόμηση της κοινωνίας δεν είναι μόνον οικονομική. Είναι μορφωτική και πολιτιστική σαφώς. Για δείτε: Έφυγαν και συνεχίζουν να φεύγουν οι νέοι, οι μορφωμένοι και οι ικανοί. Μένουν οι γέροι, οι αγράμματοι και ανίκανοι. Ότι πρέπει για αγκάθια, ζώνες και νυν ή μέλλοντες αγίους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου