Το Ιερόν Κάστανον: Όταν κοπάζει ο παφλασμός, έρχεται ο στοχασμός

Διάβασα στο liberal.gr άρθρο του Ανδρέα Ζαμπούκα όπου μεταφέρει συνέντευξη του θεολόγου Παναγιώτη Ανδριόπουλου. Για όσους δεν ξέρουν ο κ.Ανδριόπουλος μήνυσε τους κληρικούς που λάτρευαν το κάστανο του Παΐσιου.  

Το κείμενό της συνέντευξης σχολιάζεται αφού μεταφερθεί αυτούσιο. 

Δεν είναι από τα καλύτερά μου

Κύριε Ανδριόπουλε, πληθαίνουν συνεχώς τα φαινόμενα ευτελισμού πολλών συμβόλων της Εκκλησίας. Θα περίμενε κανείς έναν εκσυγχρονισμό του «ορθόδοξου βιώματος», αντί για πισωγύρισμα στο παρελθόν. Που το αποδίδετε;

Η ορθόδοξη πίστη είναι υπόθεση των λογικών ανθρώπων. Το λογικό και το αυτεξούσιο συνιστούν αυτό που λέμε στην θεολογία το «κατ’ εικόνα». Άρα, ο άνθρωπος πιστεύοντας στον Θεό δεν απεμπολεί τη λογική του, απλώς δεν την θεοποιεί. Σήμερα, παρατηρούμε φαινόμενα στην Ορθόδοξη Εκκλησία που έχουν μια μαγική χροιά (όπως η ατέρμονη περιφορά λειψάνων και εικόνων, η προσκύνηση «κειμηλίων» όπως παντόφλας ή καστάνων κ.α.), γεγονός που ακυρώνει το αυτεξούσιο, αφού ο άνθρωπος μεταθέτει την ευθύνη των πράξεών του στο κάθε «ιερό» αντικείμενο. Ειδικά με την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, έχουν αναδυθεί στην ελληνική κοινωνία φαινόμενα σκοταδισμού, εθνικισμού και «προφητειών» που αναμένουν την …εκπλήρωσή τους, τα οποία, φαινόμενα, δυστυχώς συντηρεί με τον τρόπο της και η Εκκλησία. Ο αεί εκσυγχρονισμός της Εκκλησίας, είναι ο επαναπροσδιορισμός σε κάθε εποχή της ελευθερίας και της ευθύνης. Όσο αυτό δεν συμβαίνει, η πίστη θα εμφανίζεται σοβαρά αλλοιωμένη.

Σημείωση του blogger:Τα λείψανα λοιπόν. Ας το δούμε λίγο καλύτερα ιστορικά. Ήδη τον τρίτο αιώνα γύρω από τα λείψανα αγίων είχε στηθεί ολόκληρη βιοτεχνία. Ήταν τότε που ο Χριστιανισμός είχε λύσει τα εσωτερικά του προβλήματα αποβάλλοντας κάθε φιλοσοφικό κομμάτι ή έστω μανδύα και όδευε προς την μετατροπή του σε εξουσιαστικό εργαλείο.

Αν πάλι θελήσει κανείς να δει που κατάντησαν ζωογόνοι και θεραπευτικοί μύθοι και σύμβολα της αρχαιότητας δείτε τους μύθους της θηλυκής ολοκλήρωσης. Φιγούρες σαν αυτές της γυναίκας-μητέρας της άγριας γυναίκας ή της σοφής γυναίκας έγιναν πρωταγωνίστριες διεστραμμένων συναξαρίων όπου αίμα, σπέρμα, έγκλημα και διαστροφή ξεδιπλώνονται αναίσχυντα με την δικαιολογία ότι περιγράφουν την ζωή και το μαρτύριο κάποιων ηρωίδων της πίστης τους.  Μετά απ’ αυτά ξαναρχίζει και το εμπόριο των λειψάνων που αποδίδονται σ’ αυτές. 

Είναι απορίας άξιον γιατί  κανείς από την επίσημη Εκκλησία δεν αντιδρά και δεν τοποθετείται κάθε φορά που συμβαίνουν τέτοιου είδους φαιδρότητες, όπως το προσκύνημα ενός κάστανου. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν ιεράρχες που εξεγείρονται μπροστά σε τέτοια γεγονότα. Γιατί δε εμφανίζονται πουθενά;

Στην επίσημη Εκκλησία τα πράγματα είναι όπως στην πολιτική, δυστυχώς. Θυμηθείτε τα αντίστοιχα: ανακολουθίες, αγώνας για επίτευξη ισορροπιών, ωχαδερφισμός, προσωπικές φιλοδοξίες κ.ο.κ. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι ιερείς και αρχιερείς δεν είναι εξωγήινοι. Είναι μέλη και προϊόντα αυτής της κοινωνίας που ζούμε. Άρα, ό,τι παθογένειες συναντούμε στην Πολιτεία, συναντούμε και στην Εκκλησία.

Σημείωση του Blogger.: Ναι η εκκλησιαστική ζωή είναι διαχείριση εξουσίας και επιρροής και μόνον αυτό. Αν ο κ. Ανδριόπουλος πιστεύει διαφορετικά οφείλει να θυμηθεί πως ο Μ Κωνσταντίνος εκτός από την εγκαθίδρυση της Νέας Θρησκείας έκανε και κάτι που το ξεχνάμε. Διέλυσε την πραιτοριανή φρουρά. Η Ιστορία όμως θυμάται και δεν αφήνει κενά. Την θέση της κατέλαβε σε έναν δύο αιώνες μια πολυάριθμη ομάδα άγαμων κληρικών με ισχυρούς εσωτερικούς δεσμούς (η αγαμία και η συνεπαγόμενη ομοφυλοφιλία είναι πανίσχυροι παράγοντες ομαδοποίησης) η οποία έκανε τα ίδια και χειρότερα παιχνίδια εξουσίας και συχνά (Παπικό κράτος) την υποκατέστησε. 

Είστε ο μοναδικός άνθρωπος στην Ελλάδα, σχετικός με ζητήματα θρησκείας, που παίρνει τη γενναία απόφαση να μηνύσει κάποιον γιατί προσβάλει την πίστη του. Αναρωτιέμαι κ. Ανδριόπουλε, αν οι Έλληνες είναι κατ΄ουσίαν καλοί Χριστιανοί ή αν, υποσυνείδητα, το θρήσκευμα – με τα τελετουργικά του – αποτελεί απλά, ένα καταφύγιο κοινωνικής αναγνώρισης…

Θεωρώ, φυσικά, ότι κάνω το αυτονόητο και όχι κάτι το εξαιρετικό. Νομίζω ότι δεν πρέπει να αφήσουμε την πίστη στα χέρια ανθρώπων οι οποίοι την ανάγουν σε μαγεία και την δυσφημούν στον σύγχρονο κόσμο. Επίσης, η απόλυτη ταύτιση της Εκκλησίας με την έννοια του έθνους, είναι ο μεγάλος πειρασμός για την Ορθόδοξη Εκκλησία στις μέρες μας. Πρέπει να γίνει συνείδηση σε όλους μας τα όσα σημειώνονται σε ένα αρχαίο κείμενο της Εκκλησίας για την στάση των χριστιανών:  «Οι Χριστιανοί δεν ξεχωρίζουν από τους άλλους ανθρώπους στην γλώσσα ομιλίας, ούτε στις συνήθειες. Ούτε κατοικούν σε δικές τους ξεχωριστές πόλεις, ούτε χρησιμοποιούν κάποια γλωσσική διάλεκτο διαφορετική, ούτε ζουν με «περίεργο» τρόπο! Μετέχουν σε όλα τα κοινά ως πολίτες και υπομένουν τα πάντα, όμως σαν να ήσαν ξένοι. Γήινοι άνθρωποι είναι αλλά δεν ζουν με ζωώδη τρόπο. Υπακούουν στους κρατικούς νόμους αλλά με τον τρόπο ζωής τους ξεπερνούν τους νόμους.»

Σημείωση του Blogger.:Μα αυτό που περιγράφει ο κ. Ανδριόπουλος δεν είναι θρησκεία! Είναι φιλοσοφία. Φίλοι των κύκλων φιλοσοφικής σκέψης θα του πρότειναν αντί μηνύσεων να ανοίξει και κανένα βιβλίο της αρχαίας Γραμματείας. Στο κάτω κάτω της γραφής κυκλοφορούν δωρεάν στο διαδίκτυο

Τι δεν κατάλαβε ο κ. Ανδριόπουλος

Θα μου άρεζε η συνέντευξη του Θεολόγου Παν. Ανδριόπουλου. Θα μου άρεζε αν ο κ. Ανδριόπουλος ήταν Χριστιανός. Δεν είναι όμως όσο κι αν το ισχυρίζεται. Ο Χριστιανισμός δεν είναι μόνον συμφυής με συλλογή και λατρεία λειψάνων. (Τόσο συμφυής που αν ξεριζώσεις τα λείψανα, ξεριζώνεις και τον ίδιο). Ο Χριστιανισμός δεν είναι μόνον συμφυής με ιστορίες ματωμένες, ειδεχθείς και διεστραμμένες είτε αυτές προέρχονται από τα συναξάρια και τους βίους των Αγίων είτε και από την ίδια την Βίβλο. Ο Χριστιανισμός είναι και και η μήτρα που γεννά «φαινόμενα σκοταδισμού, εθνικισμού και «προφητειών» που αναμένουν την …εκπλήρωσή τους» (sic). 

Πρόσφατα φαινόμενα σκοταδισμού και Χριστιανικά μοτίβα

Τα μοτίβα του Χριστιανισμού είναι για παράδειγμα οι πλατφόρμες από τις οποίες εκτοξεύθηκαν οι δύο πρόσφατες πανελλήνιας εμβέλειας απάτες. Του Σώρρα και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η περίπτωση Σώρρα έχει πολλά από τα στοιχεία του Χριστιανισμού. Ας κάνουμε μια προσπάθεια να τα αναγνωρίσουμε. 

·         Κατ΄αρχήν η υπέρτατη οντότητα που γεννά ύλη και ενέργεια εκ του μηδενός. Αυτός είναι ο Χριστιανικός Θεός. Στο σχήμα Σώρρα η αντίστοιχη αόρατη οντότητα είναι ο εκδότης του ομολόγου, το οποίο παίζει και τον ρόλο των εντολών ή του θείου μηνύματος.

·         Συνεχίζουμε με τον κομιστή. Ο Μωυσής ή ο Χριστός κομίζουν την απόλυτη αλήθεια το θείο ουράνιο μήνυμα και μέσω αυτού παρέχουν σωτηρία και λύτρωση. Και ο Σώρρας, Χριστός και Μωυσής ταυτόχρονα, κάνει το ίδιο. Παρέχει σωτηρία από τους δανειστές και λύτρωση από τον βραχνά του δανείου.

·         Στον Χριστιανισμό αρκεί να πιστέψεις. «Η πίστη σου σεσωκέ σε, πορεύου εν ειρήνη». Στο σχήμα Σώρρα αρκούσε να υπογράψεις το εξώδικο.

·         Στον Χριστιανισμό υπάρχουν όρκοι, τελετουργίες και ιερατείο. Μη μου πεί κανείς ότι τέτοια ευρήματα δεν συναντά κανείς και στο σχήμα Σώρρα.

·         Και φυσικά ο Χριστιανισμός παρέχει τα πάντα στην άλλη ζωή. Τι άλλο έκανε ο κύριος Αρτέμης όταν έλεγε πως θα δοθούν χρήματα θα υπάρξει ανάπτυξη και ευημερία αρκεί να τον εμπιστευτούν.

Από την άλλη είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Τα καλαμπούρια του είχαν κι αυτά Χριστιανικά μοτίβα πάνω στα οποία υφάνθηκε το αφήγημά του.

·         Τα ψωμιά και τα ψάρια που πολλαπλασιάστηκαν. Μα φυσικά το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

·         Ο νεαρός Θεάνθρωπος στο Ναό. Ο Τσίπρας στη Βουλή.

·         Τα θαύματα του Θεανθρώπου. Αν και δεν έγινε κανένα θαύμα, προαναγγέλθηκαν πάρα πολλά. Ελάχιστος μισθός 751 €, καμία αύξηση των εισφορών καμία παράταση του χρόνου εργασίας κλπ.

·         Η έννοια της άφεσης των αμαρτιών από μια ανώτερη οντότητα ήταν το εμφανέστερο ανάλογο με τον Χριστιανισμό. Ο εκλεκτός «θα πρέσβευε υπέρ υμών» και θα ήροντο τα χρέη του λαού. Ατομικά και συλλογικά.

·         Η έννοια του Σατανά ήταν και αυτή πανταχού παρούσα στον αντιπολιτευτικό λόγο. Το «μνημόνιο» ή το «μνημονιακός» φορτίσθηκαν συναισθηματικά και υποκατέστησαν το «σατανάς» ή «σατανικός». Για την ακρίβεια τους απεδόθη η πρωταρχική έννοια του «σατανάς» που σημαίνει στα Εβραϊκά απλά αντίπαλος.

·         Εξόντωση του αντιπάλου πιστεύω, κάψιμο βιβλιοθηκών και εξαγορά ή εξοβελισμός του αντίπαλου διανοούμενου. Ακούγεται λίγο υπερβολικό αλλά δείτε σας παρακαλώ τις δηλώσεις Γαβρόγλου για τους ακαδημαϊκούς που «νοιάζονται για τα χρήματα»: Τους ζητά να φύγουν από τη χώρα, το άτομο!

Μετά απ’ όλα αυτά μένει τι; Μα τι άλλο εκτός από το να προσπαθήσουν οι ιδιοκτήτες του να μετατρέψουν τον Χριστιανισμό σ’ αυτό, τουλάχιστον, που θεωρεί πως είναι ο κ. Ανδριόπουλος. Και μετά απ’ αυτό να προσπαθήσουν, αν προκάμουν, που χλωμό το βλέπω, να τον μεταμορφώσουν σ’ ένα  φιλοσοφικό εργαλείο έτοιμα να πλάσει μια κοινωνία που έχει σαν βασικό προϊόν της τη γνώση και την έρευνα. Αλλιώς τα πράγματα είναι εξαιρετικά δυσοίωνα. Η μαμή των κοινωνιών και συστημάτων σε παρακμή είναι δυστυχώς η βία…