Το θρήσκευμα των αρχηγών

Χθες ξεκίνησε λέει ένας καβγάς για το Θρήσκευμα που πιστεύει ο Τσίπρας. Ένας είπε πως ήταν άθεος και κάποιος άλλος πως είναι Βουδιστής. Οι Βουδιστές είναι άθεοι αλλά αυτό δεν έχει σημασία.

Με προβληματίζει πραγματικά το μέλλον μιας κοινωνίας στην οποία το θρήσκευμα του πρωθυπουργού γίνεται βασικό κριτήριο για την αξιολόγησή του. Δεν ήταν παλιά έτσι. Θυμάμαι πως κανενός τα’ αυτί δεν ίδρωσε  στην περίπτωση κ. Σημήτη που είναι  Ιουδαίος. Βέβαια και αυτός κράτησε χαμηλά το θέμα αλλά ο άνθρωπος Ιουδαίος είναι. Αν μάλιστα ανοίξεις το Wikipedia βρίσκεις και το θρησκευτικό του όνομα: Ααρών. Από την άλλη εμένα με νοιάζει και πολύ μάλιστα ότι επί της θητείας του σταθεροποιήθηκαν οι βάσεις και ξεκίνησε το εποικοδόμημα της σημερινής χρεοκοπίας. Δηλαδή έγινε αποδεκτή η διαφθορά ως αναπόδραστο κοινωνικό φαινόμενο, δεν δόθηκε προτεραιότητα στην ανάπτυξη της πολεμικής Βιομηχανίας και ξεπατωθήκαμε στις αγορές οπλικών συστημάτων και πυροδοτήθηκε η υστερία που κατάληξε στους Ολυμπιακούς αγώνες. Για να μην προσθέσουμε φυσικά την απροετοίμαστη συμμετοχή μας στο κοινό νόμισμα. Γι αυτά όχι μόνον δεν νοιάστηκε κανείς αλλά και θεωρήθηκαν  εκσυγχρονιστικές κατακτήσεις.

Το ίδιο συμβαίνει και με τον σημερινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αν αυτός ο άνθρωπος κάνει αυτά που ευαγγελίζεται η χώρα σε λιγότερους από έξι μήνες θα καταρρεύσει εντελώς. Για να δούμε τι μας λέει αυτός ο πολιτικός. Υπόσχεται επανακρατικοποίηση των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής. Αύξηση του κατώτερου ημερομίσθιου. Καλύτερες συνθήκες για τους λαθρομετανάστες. (Αβέρτα κουβέρτα ιθαγένεια κατά βάση). Κλείσιμο κερδοφόρων επιχειρήσεων που παρέχουν ευκαιρίες για απασχόληση (όπως του Χρυσού στην Χαλκιδική), αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και αντικατάστασή του με memorandum (που στα Ελληνικά σημαίνει και αυτό μνημόνιο, αλλά δεν έχει σημασία).  Σκληρή διαπραγμάτευση της παραμονής της χώρας στο Ευρώ (σιγά την σκληράδα δηλαδή) και φυσικά πολύ περισσότερες άδειες στους φυλακισμένους για τρομοκρατία (δεν το λέει ακριβώς αλλά το υπαινίσσεται σε όλους τους τόνους). Τα παραπάνω είναι ολοφάνερο ότι αποτελούν την συνταγή για μια άνευ προηγουμένου καταστροφή.

Εμάς όμως μας νοιάζει αν είναι άθεος ή όχι. Τι να πω; Ή δεν έχουμε τον Θεό μας ή χάσαμε το μυαλό μας.