Ιστορικό των φορολογικών σχέσεων Εκκλησίας – Ελληνικού κράτους.

Εισήγηση η σε Ημερίδα στη Βέροια (22 03 12)

Όπως προφανώς γνωρίζετε, οι εκκλησίες (όλων των γνωστών – αναγνωρισμένων από το Σύνταγμα θρησκειών) εξαιρούνται κατά έναν μαγικό τρόπο της φορολόγησης και γενικότερα κάθε οικονομικού βάρους που πέφτει στις πλάτες των πολιτών όχι όμως και της εκκλησίας.

Υπάρχει λοιπόν μία μονόδρομη σχέση εκκλησίας – κράτους. Τούτο σημαίνει ότι το κράτος προσφέρει στην εκκλησία χρήμα και μάλιστα άφθονο και σε αντάλλαγμα ζητάει ένα τίποτα.

Τι προσφέρει: εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για συντάξεις, μισθούς και άλλα ευεργετήματα κληρικών, πάμπολλα ευρωπαϊκά προγράμματα και πολλές οικονομικές ενισχύσεις σε ΜΚΟ της Εκκλησίας.

-το 2010, εκταμιεύθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό περίπου 315 εκατομ. Ευρώ, μόνο για μισθοδοσία και συντάξεις κληρικών.

-πολλά εκατομμύρια ευρώ χορηγίες προς ΜΚΟ της Εκκλησίας – περίφημη και σκανδαλώδης Αλληλεγγύη και μετέπειτα Αγάπη  με 7 εκατομμύρια ευρώ για ανθρωπιστικά προγράμματα που κατασπαταλήθηκαν σε πολυτελείς αγορές, ταξίδια στο εξωτερικό (Χριστόδουλος στο Κόσοβο) και δε μιλάμε για το σκάνδαλο με τα σάπια πουλερικά που ποτέ δεν έφτασαν στις πληγείσες περιοχές απτο Τσουνάμι το 2006. Χρήματα που δόθηκαν απτο ΥΠΕΞ για υλοποίηση προγραμμάτων στο εξωτερικό (περίπου 65% όλων των κονδυλίων από εθνικά προγράμματα που δίνονται σε ΜΚΟ).

-εκατομμύρια ευρώ έχουν πάρει μονές του Αγίου όρους, μοναστήρια και εκκλησίες για συντήρηση μνημείων και άλλων κειμηλίων.

-ελαφρύνσεις παντός είδους. ΠΧ εξαίρεση από το ειδικό τέλος ακινήτων του Ν 4021/2011 (το περίφημο χαράτσι, παράδειγμα γραφείων ΟΠ). Λέει μάλιστα ο εν λόγω νόμος ότι απαλλάσσονται τα νομικά πρόσωπα της εκκλησία για ακίνητα που έχουν χρήση λατρευτική εκπαιδευτική θρησκευτική και κοινωφελή. Όμως ακόμα και έτσι έχουμε παράδειγμα κόμματος που νοικιάζει γραφεία στην Αθήνα από την αρμένικη εκκλησία, δεν ήρθε το χαράτσι στο λογαριασμό της ΔΕΗ, εξαιρούμενη με προκλητικό τρόπο η εκκλησία, παρότι η εκμίσθωση ακινήτων δεν απαλλάσσεται του χαρατσιού.

Αυτά για να έχετε μία εικόνα της αντιμετώπισης της εκκλησίας από το ελληνικό κράτος.

Φορολόγηση και νομικό καθεστώς.

Τι συμβαίνει λοιπόν με τη φορολόγηση της εκκλησίας που τόσο την επιδιώκουμε και εμείς και πια ένα σημαντικό κομμάτι του μέχρι πριν χορτασμένου και υπνωτισμένου ελληνικού λαού;

-          Σπουδαιότερη εισφορά της Εκκλησίας στον κρατικό κορβανά ήταν αυτή με το νόμο 536/1945 όπου προβλεπόταν πως για να μπορεί το κράτος να καλύπτει τους μισθούς κλπ των παπάδων, αναλαμβάνει η εκκλησία να προσφέρει το 25% των ακαθάριστων εσόδων της που με νόμο του 1968 (άρθρο 5, Ν. 469/68) έγινε 35%.

Η εν λόγω υποχρέωση της Εκκλησίας, ω του θαύματος, λίγο πριν τις εκλογές του 2004, με νόμο του ΠΑΣΟΚ (αρ. 15, Ν. 3220/2004) καταργείται η ως άνω υποχρέωση. Η αλήθεια είναι όμως ακόμα χειρότερη. Ο εν λόγω φόρος ουσιαστικά ποτέ δεν αποδιδόταν. Δεν έγινε ποτέ κανένας έλεγχος να διαπιστωθούν τα πραγματικά ακαθάριστα έσοδα της Εκκλησίας ενώ αποτελεί κοινό μυστικό ότι η Εκκλησία το 90% των εσόδων της τα παρουσίαζε ως δωρεές ώστε να απαλλάσσεται φόρου.

-          Με το νόμο 3926/2004, η κυβέρνηση της ΝΔ καταργεί και το φόρο 10% που επιβαρύνει τα μισθώματα από την εκμίσθωση γαιών και οικοδομών αν και ο φόρος αυτός ειδικά για την εκκλησία ήταν ήδη μειωμένος. Ο φόρος αυτός αφορούσε όλα τα ακίνητα που εκμίσθωνε η εκκλησία.

-          Με το νόμο 2459/1997 απαλλάχθηκε η εκκλησία από το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

-          Μ ε το νόμο 3842/2010 απαλλάσσεται η Εκκλησία από τηε επιβολή ΦΠΣ στις νεόδμητες οικοδομές. Μέγα σκάνδαλο.

-          Με το νόμο 3247/2005 από το φόρο αυτόματου υπερτιμήματος και το τέλος συναλλαγής.

-          Το 2003 το ελληνικό κράτος δέχεται να πληρώνει το 25% του ταμείου ασφάλισης κληρικών

-          Ακόμα και με το νομοσχέδιο του ΓΑΠ προτάθηκε σκανδαλωδώς η Εκκλησίας να πληρώνει φόρο για δωρεές 0,1% για ποσά και 0,5% για περιουσιακά στοιχεία, ενώ αρχικά είχε εξαγγελθεί 10% και 5% αντίστοιχα. Μετά από πιέσεις της εκκλησίας έκλεισε σε αυτό το εξευτελιστικό ύψος.  Για κέρδη από εκμίσθωση ακινήτων προτάθηκε 20% ενώ ισχύει 40% για τους πολίτες και τα νομικά πρόσωπα, ενώ μετά από πιέσεις εφευρέθηκαν διάφορα παραθυράκια ώστε να μειώνεται έως και 50%.

Όπως βλέπετε το άρθρο του Συντάγματος περί ισότητας των ελλήνων απέναντι στο νόμο και την επιβάρυνσή τους ανάλογα με τις δυνατότητές τους μπορεί εδώ ως δια μαγείας να εξαφανιστεί. Είναι φανερό ότι η Εκκλησία παίζει σε άλλο επίπεδο, συνδιαλέγεται σαν ίσος προς ίσο με το κράτος, καταλύει κανόνες δημοκρατίας και ισονομίας, ισοπολιτείας, παίζει σαν παίκτης στο χρηματιστήριο κλπ

Ζητούμε λοιπόν:

Να καταμετρηθεί επιτέλους η εκκλησιαστική περιουσία. Κανείς δεν ξέρει τι πραγματικά έχει η Εκκλησία. Με πρόχειρες εκτιμήσεις και ανεπίσημες έρευνες η Εκκλησία και τα πέριξ αυτής νομικά πρόσωπα διαθέτουν:

1,3 εκατομ. Στρέμματα ακίνητης περιουσίας (2^η μετά το Δημόσιο)

0,4 εκατομ. Στρέμματα διακατεχόμενα

700 εκατομ. Ευρώ η αντικειμενική αξία των ακινήτων που εκμεταλλεύεται εμπορικά η εκκλησία.

Σύμφωνα με την εκκλησιαστική κεντρική υπηρεσία οικονομικών η συνολική περιουσία της εκκλησίας της Ελλάδος ανέρχεται σε 702.160.000 ευρώ.

Άλλες εκτιμήσει μιλούν για 2 έως 15 δις ευρώ, συμπεριλαμβανομένων όλων των εκκλησιαστικών μονών, μοναστηριών, 13. 000 ΝΠΔΔ κλπ.

9.000.000 μετοχές της εθνικής , μετοχές στην Πειραιώς και στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Ζητάμε να υποβληθεί πόθεν έσχες στους ιεράρχες

Να φορολογηθεί η Εκκλησία όπως οι αστικές εταιρίες

Να θεσπιστεί ειδικός εκκλησιαστικός φόρος που αθ καταβάλλεται μόνο από τα μέλη κάθε θρησκεύματος για τη μισθοδοσία των ιερωμένων της.

Να γίνει καταγραφή και έλεγχος του τρόπου κτήσης της ακίνητης περιουσίας της Εκκλησίας.