Η δημιουργία του Μάρτυρα

Πριν μερικές μέρες είχα μια ενδιαφέρουσα συνάντηση με τον μηχανικό Θανάση Μερτζανίδη.  Μεταξύ των πολλών που είπαμε μου έδωσε και την ανάλυσή του για τον τρόπο που κατασκευάζεται ένας μάρτυρας. (Όχι του δικαστηρίου, της πίστης). Του ζήτησα να μου στείλει ένα κείμενο διότι αυτόν τον καιρό ετοιμάζω μια δουλειά για  τους διωγμούς των χριστιανών από του Ρωμαίους, στο πλαίσιο της κατανόησής μου πάνω στη γένεση του χριστιανισμού. 

Μ' απάντησε μ’ ένα οιονεί infogram και μια σημείωση. Το κείμενο του infogram δημοσιεύεται αυτούσιo, η δε σημείωση τροποποιείται λίγο λόγω του προσωπικού χαρακτήρα που είχε. 

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΑ

Αυτό που κάνει η κάθε  θρησκεία με μεγάλη επιτυχία είναι να ελέγχει τη σκέψη του πιστού και να καταστρέφει στην πράξη τα κριτήρια της αλήθειας στο μυαλό του. Όταν απαξιώνεις τη ζωή σου και την θεωρείς μάταιη, όταν θεωρείς το πρόσωπό σου ενταγμένο μέσα σε έναν θεϊκό σχεδιασμό, όταν πιστεύεις ότι μια θυσία της μάταιης ζωής σου φέρνει σαν συνέπεια μια αιώνια ευτυχισμένη ζωή στον παράδεισο, δεν ορίζεις πλέον εσύ ο ίδιος την ζωή σου αλλά αποτελείς εργαλείο στα χέρια της θρησκευτικής εξουσίας που σε στέλνει στον θάνατο όποτε αυτή κρίνει ότι είναι ανάγκη. Είσαι πλέον έτοιμος για χάρη του θεού να την θυσιάσεις για να πάρεις τον τίτλο του Μάρτυρα. Και αυτό το γεγονός δεν είναι τίποτα άλλο από τον έλεγχο της σκέψης σου που η θρησκεία τον διαχειρίζεται. Και ελέγχοντας τη σκέψη σου ελέγχει τα πάντα συμπεριλαμβανομένης και της ζωής σου. Σε χειρίζονται όπως θέλουν γιατί είσαι πλέον  στην εξουσία τους. Γιατί πλέον μεθυσμένος  με θολωμένο τον νού  από τις υπέρμετρες πλάνες του θρησκευτικού παραλογισμού που βρίσκονται έξω από τις δυνατότητες της φύσης, της αθανασίας, της ανάστασης, της αιώνιας ευτυχισμένης ζωής, και της μεταθανάτιας τιμωρίας των εχθρών σου  αναζητάς μια ηρωική έξοδο που θα πραγματώσει τις υπέρμετρες επιθυμίες σου. Και σε δημιουργεί μια αρρωστημένη σκέψη και προθυμία να χάσεις τη μοναδική και αναντικατάστατη ζωή σου για τις υπέρμετρες αυτές επιθυμίες σου. Ενώ στην πραγματικότητα θα πεθάνεις για μια ματαιότητα και για ξένα συμφέροντα και για οντότητες που δεν υπάρχουν στην φυσική πραγματικότητα.

 

Το κείμενο είχε δημοσιευθεί πριν ένα χρόνο από το ΚΕΣ (Κήπος Ελεύθερης Σκέψης). Στέλνεται με την επιπλέον παρατήρηση ότι πάντα οι μάρτυρες ενώ πεθαίνουν με το όνομα του εκάστοτε τοπικού  θεού στα χείλη τους (π.χ, Ο Αλλάχ είναι μεγάλος) στην πράξη δεκάρα δεν δίνουν για τον θεό αλλά στοχεύουν στην προσωπική τους υπέρμετρη επιθυμία τους για αθανασία και αιωνιότητα την οποία υπόσχεται η κάθε τοπική εξ αποκαλύψεως θρησκεία. Δεν είναι η θυσία τους ένδειξη αγάπης για τον τοπικό θεό τους, αλλά η απόλυτη προσωπική μεταθανάτια και αιώνια ευτυχία τους. Το κάνουν αποκλειστικά και μόνο για την πάρτη τους, για τον εαυτό τους. 

Στην πράξη όμως πεθαίνουν για ξένα συμφέροντα: Για την θρησκευτική επικράτηση του  δόγματος που ελέγχει την σκέψη τους και τη ζωή τους. 

Δεν έχω παρά να ευχαριστήσω τον συνάδελφο Θανάση